Η συγκέντρωση ήταν μαζική και δυναμική. Οι ομιλητές κατήγγειλαν την κατασταλτική πολιτική του Γερμανικού κράτους, κάλεσαν για διεύρυνση της κοινής πάλης απέναντι στην καταστολή, απαίτησαν την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων και τίμησαν την επέτειο της 19ης Δεκέμβρη του 2000.
Επειδή αρκετοί από τους δικαζόμενους συμμετείχαν στην απεργία πείνας του 2000 και βίωσαν από μέσα την επιχείρηση «επιστροφή στη ζωή», ο Σαμί Σολμάζ εκ μέρους των 10 κρατούμενων της ΑΤΙΚ έστειλε επιστολή που διαβάστηκε στη συγκέντρωση.
Στην επιστολή μεταξύ άλλων γράφει «Η απεργία πείνας στις 19 Δεκέμβρη του 2000 ήταν μια διαδικασία ταξικής πάλης που κατέδειξε όλη την αλήθεια για την αντίθεση και το ασυμβίβαστο των δύο τάξεων, της αστικής τάξης και του προλεταριάτου και είναι μεγάλης ιστορικής σημασίας. Επί τέσσερις μέρες οι κομμουνιστές και οι επαναστάτες αντιστάθηκαν σθεναρά και ανυποχώρητα με το γυμνό τους σώμα, χωρίς όπλα, με οδηγό τις ιδέες της επανάστασης και του σοσιαλισμού, ενώ τους δολοφονούσαν καίγοντας, βομβαρδίζοντας και πυροβολώντας τους, χρησιμοποιώντας ελικόπτερα, όπλα και διάφορα μηχανήματα…
Οι κομμουνιστές και οι επαναστάτες δεν έσκυψαν το κεφάλι, πήραν στους ώμους τους την ιστορική ευθύνη με κόστος τις ζωές τους. Οι κομμουνιστές σύντροφοί μας Μουχαρέμ Χορούζ και Νεργκίζ Γκιουλμέζ και δεκάδες επαναστάτες φίλοι μας, ο ένας πιο πολύτιμος από τον άλλο, που πλήρωσαν με τη ζωή τους τη φασιστική επίθεση, είναι παρακαταθήκη στην επανάσταση».
Πριν και μετά την εκδήλωση οι συγκεντρωμένοι παρακολούθησαν τη δίκη. Ο Μουσλούμ Ελμά, η Μπανού Μπουγιούκαβτζι και ο Σινάν Αϊντίν με παρεμβάσεις κατήγγειλαν το δικαστήριο που με απόφασή του δέχτηκε τα αποτελέσματα υποκλοπής της αστυνομίας σαν αποδεικτικά στοιχεία.
Ο Μουσλούμ Ελμά, αφού αναφέρθηκε στο δικαίωμα της ιδιωτικής ζωής με βάση το σύνταγμα και τους νόμους της Γερμανίας, είπε:
«Αξιότιμοι δικαστές
Στο γερμανικό σύνταγμα αυτά τα δικαιώματα αναφέρονται σαν δικαιώματα της προσωπικότητας. Αλλά σ’ αυτή την αίθουσα αντανακλάται ακριβώς το αντίθετο. Τα αστικά και αντιδραστικά κράτη, όταν απαιτείται, δεν συμμορφώνονται ούτε με τη δική τους νομιμότητα. Δεν υπολογίζουν τους κανόνες που θέτουν οι ίδιοι. Για αυτό, η αστική νομιμότητα, είναι ένα μέσο εξαπάτησης των καταπιεσμένων μαζών.
Όταν όμως υψώνονται φωνές σαν τις δικές μας, το δικαστικό σώμα καταφεύγει στους νόμους που οι κυρίαρχες δυνάμεις έφτιαξαν για τα δικά τους συμφέροντα. Αυτή η κατάσταση δεν αποκαλύπτει μόνο την υποκρισία των κυρίαρχων τάξεων αλλά καθρεφτίζει την αλήθεια της αστικής δικαιοσύνης που είναι η προστασία των συμφερόντων της άρχουσας τάξης…
Τα συμφέροντα των κυρίαρχων τάξεων δεν συμπίπτουν ποτέ με τα συμφέροντα των λαών. Οι κυρίαρχες τάξεις νομοθετούν για να προστατέψουν τα συμφέροντά τους. Όταν μιλούν για την ελευθερία, εννοούν την ελευθερία της απεριόριστης εκμετάλλευσης. Όταν κάποιος αντιδρά και αγωνίζεται για την εργασία του, θεωρείται «τρομοκράτης» και υπόκειται σε κάθε είδους απάνθρωπες πρακτικές.
Από την έναρξη της δίκης διαβάζονται υποτιθέμενες αποδείξεις για την δράση του TKP/ML το οποίο δεν είναι παράνομο στην Γερμανία… Αναμφίβολα στόχος σας είναι να φοβάται κάποιος να μιλήσει, να δειλιάσει να προχωρήσει την πάλη για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Δεν τρομοκρατούμαστε! Τις επαναστατικές και σοσιαλιστικές μας απόψεις δεν τις κρύψαμε, τις εκφράζουμε και εδώ. Δεν χρειάζεστε παρακολούθηση για αυτές. Εδώ δικάζεται η σοσιαλιστική μας ταυτότητα. Δεν την κρύψαμε. Αντίθετα την κυματίζουμε σαν σημαία...
Περιμένουμε το δικαστήριο να προχωρήσει στην απόδειξη των κατηγοριών που επιβάλλονται από την κατηγορούσα αρχή: «Το TKP/ML σαν βασική οργάνωση με άλλες χαμηλότερου επιπέδου οργανώσεις στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Γερμανία εξασφαλίζει την διοργάνωση των επιθέσεων στην Τουρκία». (από την απόφαση σύλληψης σελ.7).
Απαιτούμε να εξηγηθεί σε ποια επίθεση δώσαμε εντολή από την Γερμανία. Δεν έχετε δικαίωμα να σωπάσετε, έχετε το κατηγορητήριο. Έχετε ευθύνη να αποδείξετε τις κατηγορίες σας. Ελπίζουμε οι εκκλήσεις μας να μη μείνουν αναπάντητες.
Ευχαριστώ
