Στις 13 Νοέμβρη αναμενόταν η παρουσία ειδικού εμπειρογνώμονα και η αντικατάσταση διερμηνέων για να ελεγχθεί η ορθότητα των μεταφρασμένων εγγράφων (τέσσερις νέοι φάκελοι) και η ταυτοποίηση φωνής μαγνητοφωνημένου υλικού που είναι αποτέλεσμα παρακολούθησης από πράκτορα της ΜΙΤ. Αυτά τα στοιχεία προστέθηκαν εκ των υστέρων σαν αποδεικτικά στοιχεία στη δικογραφία. Μια διαδικασία υποχρεωτική βάσει του νόμου για τη συγκέντρωση όλου του αποδεικτικού υλικού και την παράδοσή του στους συνηγόρους. Αντίθετα με τις νομοθετικές προβλέψεις, το δικαστήριο ξεκίνησε με την ανάγνωση της προσωπικής ιστορίας των κατηγορούμενων.
Το δεύτερο γεγονός είναι η επιδείνωση της υγείας του Μεχμέτ Γιεσίλτζαλι. Ο Γιεσίλτζαλι λόγω των βασανιστηρίων στις φυλακές της Τουρκίας έχει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, δεν του παρέχεται η απαραίτητη θεραπεία και δεν μπορεί να παρακολουθήσει τη δίκη για περισσότερο από μιάμιση ώρα συνεχώς. Η αδυναμία του αυτή γίνεται πολλές φορές αιτία διακοπής της δίκης. Αντί να υπάρχει γιατρός στην εξέλιξη της δίκης για να κρίνει αν ο κατηγορούμενος μπορεί να συνεχίσει να συμμετέχει στη δίκη, το δικαστήριο διόρισε έναν ψυχίατρο–ψυχολόγο ειδικό στη δικανική ψυχολογία για να γνωματεύσει. Σε μια διακοπή της δίκης ο γιατρός, χωρίς να τον έχει εξετάσει ποτέ πριν, μίλησε μαζί του στα κελιά όπου κρατούνται οι δικαζόμενοι στα υπόγεια του δικαστικού μεγάρου.
Μετά τη διακοπή ο πρόεδρος ενημέρωσε ότι ο Γιεσίλτζαλι μπορεί να συνεχίσει ακόμη μια ώρα, απαγορεύοντας να γίνουν ερωτήσεις. Ο Γιεσίλτζαλι αμφισβήτησε το αποτέλεσμα της εξέτασης, αναφέροντας ότι ο γιατρός τον ρώτησε αν έχει τάσεις αυτοκτονίας και αυτός απάντησε ότι αυτό δεν είναι κριτήριο για την αξιολόγηση της υγείας του. Ο πρόεδρος απαγόρευε στον κατηγορούμενο και τους δικηγόρους να μιλάνε, η κατάσταση βγήκε εκτός ελέγχου και οι δικαστές αποσύρθηκαν σε άλλη αίθουσα. Όταν ο πρόεδρος ηρέμησε επανήλθαν και ανακοίνωσαν ότι δεν θα επιτραπούν δηλώσεις για την υγεία του κατηγορούμενου παρά μόνο γραπτές. Οι δικηγόροι έκριναν τη γνωμάτευση ανεπαρκή, επέκριναν ανοιχτά τη μεροληπτική στάση του δικαστηρίου, ζήτησαν περιθώριο να συζητήσουν με τον πελάτη τους τις εξελίξεις και την απόρριψη των ενστάσεών τους. Μετά από αυτό δόθηκε ολιγοήμερη αναβολή.
Στα γερμανικά ποινικά δικαστήρια, στις πολιτικές δίκες, χρησιμοποιείται η κράτηση σαν μέσο τρομοκράτησης και εξαναγκασμού. Όμως είναι σκάνδαλο όταν χρησιμοποιείται σε έναν σοβαρά άρρωστο. Στις 22 Μαΐου φέτος, όπως καταγγέλθηκε δημόσια, του προτάθηκε να ομολογήσει για να απελευθερωθεί άμεσα με ποινή τριών ετών, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας είχε εκτίσει!
Τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη υπάρχει γενικευμένη καταδίωξη τουρκικών οργανώσεων όπως το TKP/ML, το PKK, το DHKC, κατ’ απαίτηση του τουρκικού κράτους. Οι διώξεις των δημοκρατών, επαναστατών και κομμουνιστών στην Ευρώπη είναι δείγμα της αντιδραστικής πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ενάντια στους ευρωπαϊκούς λαούς.
Η στάση του γερμανικού κράτους και του δικαστηρίου μπορεί να αντιμετωπιστεί και να ηττηθεί μόνο κάτω από την πίεση του κόσμου και την αλληλεγγύη. Κάθε μήνα πραγματοποιείται μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά στο δικαστήριο. Αντιπροσωπεία της Επιτροπής Στήριξης της ΑΤΙΚ από την Ελλάδα συμμετείχε στη συγκέντρωση αλληλεγγύης του περασμένου Οκτώβρη. Στη συγκέντρωση συμμετείχαν οι ATIK, AGIF (Ομοσπονδία μεταναστών εργατών στη Γερμανία), ATIG (Ομοσπονδία τούρκων εργατών και νεολαίας στην Αυστρία) , DKP (Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας) , MLPD (Μαρξιστικό Λενινιστικό Κόμμα Γερμανίας), ΚΚΕ(μ-λ) και PARTIZAN Ευρώπης.
Στις 24 Νοέμβρη διοργανώθηκε συγκέντρωση από την οργάνωση Yeni Kadın (Νέες Γυναίκες) και άλλες γυναικείες οργανώσεις ενώ προετοιμάζεται από την PARTIZAN της Ευρώπης μεγάλη συγκέντρωση αλληλεγγύης στους επαναστάτες κρατούμενους στις 15 Δεκέμβρη. Η κινητοποίηση συμπίπτει με την επέτειο των σφαγών των απεργών πείνας στις 19 Δεκέμβρη του 2000 στις τούρκικες φυλακές, το 2011, στο Ρομπόσκι και το 1978 στην πόλη Μαράς.
