Στις 15 Απρίλη η γερμανική αστυνομία συνέλαβε 7 μέλη της ΑΤΙΚ σε μια
ταυτόχρονη βίαιη επιδρομή σε διάφορα σπίτια. Αυτή η επιχείρηση δεν
περιορίστηκε στη Γερμανία αλλά επεκτάθηκε στην Ελβετία, τη Γαλλία και
την Ελλάδα με αποτέλεσμα τη σύλληψη ενός ατόμου στην Ελβετία, ενός στη
Γαλλία και 3 στην Ελλάδα, συνολικά δηλαδή 12 συλλήψεις. Η επιχείρηση
αυτή εκτελέστηκε κατά παράβαση ευρωπαϊκών και διεθνών νόμων.
Η επιχείρηση αυτή και οι συλλήψεις βασίστηκαν στους
“αντι-τρομοκρατικούς” νόμους 129α και 129β του γερμανικού Υπουργείου
Δικαιοσύνης. Οι νόμοι αυτοί που ψηφίστηκαν με το πρόσχημα των επιθέσεων
στους δίδυμους πύργους το 2001, με την αμερικάνικη παρέμβαση έμμεσα ή
άμεσα, και επιβλήθηκαν στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες του κόσμου. Οι
νόμοι αυτοί είναι κρατικοί τρομοκρατικοί νόμοι και σκοπό έχουν τον
εκφοβισμό, την καταπίεση και την επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη,
τους εργαζόμενους και την κοινωνική αντιπολίτευση τόσο σε εθνικό όσο και
σε διεθνές επίπεδο.
Όπως είναι γνωστό η ΑΤΙΚ δεν είναι ούτε καινούρια ούτε μετωπική
οργάνωση. Είναι οργάνωση Τούρκων μεταναστών εργατών στη Γερμανία. Η
ίδρυση της πάει πίσω στα μέσα της δεκαετίας του 70. Σχεδόν μισός αιώνας.
Για χρόνια δρούσε σαν ATIF και μαζί με άλλες εργατικές οργανώσεις στην
Ευρώπη δημιούργησαν το 1986 την συνομοσπονδία της ΑΤΙΚ. Είναι μια μαζική
δημοκρατική οργάνωση που συμπεριλαμβάνει πολιτικούς πρόσφυγες της
τουρκικής φασιστικής χούντας όμως ο βασικός πυρήνας της αποτελείται από
εργάτες. Με τη μετατροπή της σε συνομοσπονδία η ΑΤΙΚ έγινε μια νόμιμη,
δημοκρατική και ανεξάρτητη οργάνωση η οποία για πάνω από 25 χρόνια
υπερασπίζεται δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Είναι μια οργάνωση
της οποίας οι διάφορες ομοσπονδίες δρουν στα πλαίσια των νόμων των
χωρών στις οποίες υπάρχουν.
Η ΑΤΙΚ είναι μια αντι-ιμπεριαλιστική, αντι-φασιστική και
αντι-μιλιταριστική οργάνωση που αγωνίζεται για τη δημοκρατία και την
ελευθερία των μεταναστών εργατών και εργαζομένων διαφόρων εθνοτήτων από
την Τουρκία.
Η ΑΤΙΚ είναι μια οργάνωση που έχει υποστηρίξει τα δημοκρατικά δικαιώματα
και τους αγώνες για ελευθερίες της εργατικής τάξης και των εργαζομένων
στις χώρες που είναι παρούσα, στήριξε αυτούς τους αγώνες και έκανε
κοινές δράσεις.
Η ΑΤΙΚ είναι μια οργάνωση που στάθηκε πλάι και στήριξε τους αγώνες της
νεολαίας από την Τουρκία αλλά και τους ντόπιους νέους για τα ακαδημαϊκά
και δημοκρατικά τους δικαιώματα και ελευθερίες, είναι μια οργάνωση που
αγωνίστηκε ενάντια στον εθισμό και τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, ενάντια
στον εκφυλισμό της νεολαίας.
Η ΑΤΙΚ είναι μια οργάνωση που παίρνει θέση και αγωνίζεται ενάντια στην
ανισότητα δικαιωμάτων, ενάντια στην καταπίεση και τη βία κατά των
γυναικών και των παιδιών.
Η ΑΤΙΚ είναι μια οργάνωση που αντιτίθεται και μάχεται ενάντια σε κάθε
μορφή καταπίεσης, βίας και αδικίας ενάντια σε άτομα διαφορετικού
σεξουαλικού προσανατολισμού.
Η ΑΤΙΚ είναι μια οργάνωση που εκφράζει την πολιτική, πρακτική και
δημοκρατική της αντίδραση σε κάθε μορφή ρατσισμού, φασισμού και
οργανώσεων της σαρία.
Η ΑΤΙΚ είναι μια οργάνωση που αγωνίζεται ενάντια σε κάθε μορφή
διακρίσεων και ξενοφοβίας, κάθε μορφή εθνικισμού, ρατσισμού, σοβινισμού
καθώς και τις ιδεολογίες του ναζισμού και του νεοναζισμού στις οποίες
βασίζονται.
Η ΑΤΙΚ είναι μια οργάνωση που έχει πάρει θέση ενάντια στο NSU (ακροδεξιά
εγκληματική οργάνωση - στμ) καθώς και στα εγκλήματα που έχει διαπράξει,
έχει εργαστεί για το ξεσκέπασμα τους με όπλο τα δημοκρατικά μας
δικαιώματα.
Η ΑΤΙΚ είναι μια οργάνωση που έχει πάρει σταθερή θέση ενάντια στην
οργάνωση PEGIDA (Ευρωπαίοι Πατριώτες ενάντια στην Ισλαμοποίηση της Δύσης
– στμ) η οποία είναι μια νέα εκδοχή της ξενοφοβίας, του εθνικισμού και
του φασισμού και που ενθαρρύνει τη φασιστική οργάνωση.
Η ΑΤΙΚ είναι μια οργάνωση που έχει πάρει σταθερή θέση ενάντια στις
αντιδραστικές, φασιστικές, παραστρατιωτικές δολοφονικές συμμορίες όπως η
Αλ-Κάιντα, την Αλ-Νούσρα, την ISIS, τη Μπόκο Χαράμ, την Αλ-Σαμπάμπ,
έχει εκφράσει τη δημοκρατική της αντίδραση και έχει σταθεί στο πλευρό
ατόμων που υφίστανται τη βία αυτών των οργανώσεων.
Η ΑΤΙΚ, όντας ενάντια στις αντιδραστικές, φασιστικές δικτατορίες της
Μέσης Ανατολής, είναι και ενάντια στις αντιδραστικές και φασιστικές
οργανώσεις. Έχει εκφράσει τη δημοκρατική της στάση ενάντια στις σφαγές
των χριστιανικών και των γιαζίντι στο Shengal (χωριό της Συρίας στα
σύνορα με την Τουρκία - στμ) από την ISIS, η οποία είναι μια από αυτές
τις αντιδραστικές, φασιστικές οργανώσεις της σαρία.
Η ΑΤΙΚ έχει σταθεί σθεναρά ενάντια στη σφαγή από την ISIS στη Rojava
(Συριακό Κουρδιστάν - στμ) και στην επίθεσή τους ενάντια στο Κομπάνι και
τον κουρδικό πληθυσμό καθώς και άλλες μειονότητες. Στηρίζει την
απελευθέρωση της Rojava και του Κομπάνι τόσο ηθικά όσο και υλικά μέσα
στα όρια των δυνατοτήτων της.
Η ΑΤΙΚ είναι μια οργάνωση που έχει καταδικάσει τις σφαγές ενάντια στις
Κουρδικές εθνότητες, που παρά τις σφαγές αυτές έχουν διατηρήσει την
εθνική τους υπόσταση, τη γενοκτονία των Αρμένιων από το Οθωμανικό και το
Τουρκικό κράτος, τη σφαγή των Ελλήνων και την εκδίωξη όσων παρέμειναν
καθώς και την αφομοίωση των Αράβων.
Η ΑΤΙΚ υπερασπίστηκε πάντοτε την αυτοδιάθεση των εθνών κάτω από όλες τις
συνθήκες, υπερασπίστηκε τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των
κατεχόμενων χωρών, υπερασπίστηκε τα δικαιώματα εθνών και μειονοτήτων που
καταπιέζονται και υποστήριξε τα κινήματα που αγωνίζονται γι' αυτά τα
δικαιώματα. Επομένως υποστηρίζει άνευ όρων το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του
κουρδικού λαού της Τουρκίας, αντιτίθεται σε κάθε καταπίεση και
περιορισμό των δικαιωμάτων εθνοτήτων και μειονοτήτων.
Η ΑΤΙΚ αντιτάχτηκε σε κάθε άδικο πόλεμο. Είναι ενάντια στην κατοχή χωρών
όπως Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Υεμένη και υποστηρίζει τους
εργάτες, εργαζόμενους και καταπιεζόμενους λαούς αυτών των χωρών.
Η ΑΤΙΚ είναι μια οργάνωση που έχει πάρει σαφή θέση ενάντια στις μαζικές
σφαγές και τις γενοκτονικές επιθέσεις, την καταπίεση, την απομόνωση και
το εμπάργκο που έχει επιβάλει το Ισραηλινό κράτος ενάντια στον
Παλαιστινιακό λαό και ενάντια στη φασιστική τρομοκρατία.
Η ΑΤΙΚ στάθηκε στο πλευρό των αγώνων της εργατικής τάξης, των
εργαζόμενων και των λαών που διεξάγουν εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες
οπουδήποτε στον κόσμο, από τις Φιλιππίνες και την Ινδία μέχρι την
Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη Λατινική Αμερική.
Η ΑΤΙΚ είναι μια από τις οργανώσεις μεταναστών εργατών και εργαζομένων
διαφόρων εθνοτήτων από την Τουρκία. Η ΑΤΙΚ είναι στον τομέα αυτό
δημοκρατική οργάνωση. Και είναι μια οργάνωση που δρα εξ ολοκλήρου σε
νόμιμη και δημοκρατική βάση. Δεδομένης αυτής της πολιτικής βάσης, της
στάσης της και της νόμιμης δράσης της, η όποια επίθεση ενάντια στα μέλη
της που δρουν στα πλαίσια της είναι απαράδεκτη.
Είναι ακατανόητο να γίνονται αυτά ενάντια σε μαζικές δημοκρατικές
οργανώσεις όπως η ΑΤΙΚ, ενώ ταυτόχρονα θρησκευτικές συμμορίες της σαρία
και σαλαφιστές της ISIS χρηματοδοτούνται αφειδώς.
Είναι φανερό οτι οι συλληφθέντες ακτιβιστές και μέλη της ΑΤΙΚ
συνελήφθησαν κατόπιν κρυφών συνεννοήσεων μεταξύ του Τουρκικού και του
Γερμανικού κράτους. Είμαστε περίεργοι να μάθουμε με τι κατηγορίες θα
παραπεμφθούν. Όλοι οι συλληφθέντες ζουν νόμιμα σε Δυτικές χώρες. Οι
διευθύνσεις τους ήταν γνωστές και αν είχαν κληθεί από την αστυνομία να
καταθέσουν θα είχαν πάει.
Ρωτάμε το Γερμανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης και την αστυνομία που εκτέλεσε
αυτήν την επιχείρηση. Σκότωσαν κανέναν στη Γερμανία; Λήστεψαν κάποια
τράπεζα; Προέβησαν σε σφαγές; Έκαναν κάποιο σαμποτάζ; Κατευθύνονταν
μήπως σε κάποια βίαιη διαδήλωση; Είχαν στην κατοχή τους όπλα και
εκρηκτικά με σκοπό κάποια επίθεση; Η Γερμανική αστυνομία δεν μπορεί να
απαντήσει θετικά σε καμία απ' αυτές τις ερωτήσεις.
Η μόνη αναφορά από το Γερμανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης είναι ότι κάποιοι
από τους συλληφθέντες δρούσαν στα πλαίσια του TKP/ML και ότι είχαν
φυλακιστεί για δεκάδες χρόνια.
Για παράδειγμα:
Ο Müslüm Elma είναι ένας από τους συντρόφους μας που είχε πιαστεί
στο Ντιγιάρμπακιρ τις πρώτες μέρες μετά το φασιστικό στρατιωτικό
πραξικόπημα του 1980. Υπέστη τα πιο ειδεχθή βσανιστήρια για έξη μήνες
στις περιοχές του Αντέπ, των Αδάνων, του Ελαζίγ και του Ντιγιάρμπακιρ.
Στη διαβόητη φυλακή τύπου Ε του Ντιγιάρμπακιρ, όπου υπέστη και τα πιο
φρικιαστικά βασανιστήρια, έκανε απεργία πείνας για 2 μήνες το 1984,
γεγονός που του προκάλεσε σοβαρά προβλήματα υγείας. Συνολικά έμεινε στη
φυλακή επί 22 χρόνια και μόνο μετά από γνωμάτευση παθολόγων
αποφυλακίστηκε με ανήκεστο βλάβη. Τα προβλήματα υγείας επιδεινώθηκαν και
στη Γερμανία με αποτέλεσμα να βρίσκεται υπό συνεχή ιατρική
παρακολούθηση.
Ο Haydar Bern ζει στη Γερμανία εδώ και 40 χρόνια, είναι
συνταξιούχος, πάνω από 65 χρονών, με σοβαρά προβλήματα υγείας και υπό
φαρμακευτική αγωγή για καρδιά και υπέρταση.
Ο Mehmet Yeşilçalı συνελήφθη στο στρατιωτικό πραξικόπημα του
1980, βασανίστηκε άγρια παρόλο που ήταν βαριά τραυματισμένος.
Φυλακίστηκε για 15 χρόνια στις φυλακές Ντιγιάρμπακιρ και Sağmalcılar.
Ο S. Ali Uğur πιάστηκε το 1992 και βασανίστηκε άγρια. Έλαβε μέρος
στην απεργία πείνας ενάντια στη μεταγωγή τους στη Φυλακές τύπου F. Η
απεργία πείνας του κράτησε 200 μέρες και αποφυλακίστηκε με ανήκεστο
βλάβη.
Ο Sami Solmaz συνελήφθη το Φλεβάρη του 1994 και υπέστη άγρια
βασανιστήρια. Η υγεία του επιδεινώθηκε ραγδαία κατά τη συμμετοχή του
στην απεργία πείνας το 2000 κατά της μεταγωγής στις φυλακές τύπου F και
αποφυλακίστηκε με γνωμάτευση παθολόγων.
Ο Erhan Aktürk κυνηγημένος για τις πολιτικές του δραστηριότητες ήρθε στη Γερμανία και ζήτησε άσυλο στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Αυτό είναι το μόνο “κακό” που έχουν κάνει. Εκτός από τρεις, οι υπόλοιποι
έχουν κατηγορηθεί στην Τουρκία για την υπόθεση TKP/ML, έχουν φυλακιστεί
για δεκαετίες και γι' αυτό ακριβώς πήραν άσυλο στη Γερμανία, την
Ελβετία και τη Γαλλία. Αυτά ήταν γνωστά στους δικαστές αυτών των χωρών.
Γι' αυτό και έγιναν δεκτές οι αιτήσεις ασύλου τους. Παρ' όλο που ο
καθένας απ' αυτούς ζούσε στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ελβετία για
10, 20 ή και περισσότερα χρόνια αποτελεί νομικό σκάνδαλο το γεγονός οτι
πιάστηκαν με εντάλματα του Γερμανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Οι δυτικές χώρες και το Γερμανικό κράτος ισχυρίζονται με κάθε ευκαιρία
οτι είναι το λίκνο της δημοκρατίας. Όμως όταν μελετάμε την ιστορία τους
παρατηρούμε οτι δεν είναι παρά αστυνομικά κράτη που δρουν άγρια ενάντια
σε κάθε αριστερή, σοσιαλιστική και κοινωνική αντιπολίτευση. Γνωρίζουμε
οτι δεν έχουν καμιά σχέση μ' αυτό που αυτοπροβάλλονται, ότι επιτίθενται
στους Γερμανούς επαναστάτες μέσα κι έξω από τις φυλακές, ότι
επιτίθενται στην κοινωνική αντιπολίτευση και στις οργανώσεις των
μεταναστών κατά διαστήματα. Η τελευταία αυτή επίθεση είναι ένας ακόμη
κρίκος στην αλυσίδα... Καλούμε όλες τις προοδευτικές, επαναστατικές,
δημοκρατικές οργανώσεις και άτομα να αντισταθούν σ΄ αυτές τις
κατασταλτικές, άδικες και παράνομες επιθέσεις.
Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική σελίδα της ΑΤΙΚ.
